Miedź

• Blachy miedziane
• Taśmy miedziane
• Pręty
• Rury

Miedź jest to pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych. Ma charakterystyczną żółtą barwę. Temperatura topnienia miedzi wynosi 1083°C, a jej gęstość to 8.9 g/cm3. Czysta miedź charakteryzuje się bardzo wysoką przewodnością elektryczną oraz cieplną. Jest także bardzo plastyczna oraz odporna na korozję. Niestety jest również miękka i mało wytrzymała, co mocno ogranicza jej konstrukcyjne zastosowanie. Aby poprawić własności wytrzymałościowe miedzi należy dodać do niej odpowiednich pierwiastków stopowych, co niestety pogarsza jej własności cieplne oraz elektryczne lub przerobić ją plastycznie na zimno. W przeciwieństwie do stali, własności miedzi nie można niestety modyfikować za pomocą obróbki cieplnej.

Miedź jest trzecim najczęściej wykorzystywanym pierwiastkiem na Ziemi. W poziomie zużycia wyprzeda ją tylko żelazo i aluminium. W przyrodzie występuje w postaci rodzimej oraz w rudach (bornit, chalkopiryt, kupryt etc.). Istnieją różne gatunki miedzi, ich podstawowy podział zależy od ilości zanieczyszczeń zawartych w tym metalu. Wydobyta z rudy miedź pirometalurgiczna ma około 1% zanieczyszczeń. Przy takim poziomie zanieczyszczeń nie nadaje się jednak do większości zastosowań. Aby zmniejszyć ilość zanieczyszczeń należy miedź poddać rafinacji ogniowej (ma wtedy od 0.1 do 0.5% zanieczyszczeń) lub elektrolitycznej (do 0.05% zanieczyszczeń). Miedź beztlenową, najwyższej klasy czystości otrzymuje się poprzez odlewanie w próżni. Ta ostatnia ma oczywiście najlepsze własności elektryczne oraz cieplne.

Odporność chemiczna miedzi stanowi o jej powszechnym zastosowaniu. Jest ona bowiem porównywalna z odpornością metali szlachetnych. Miedź jest prawie całkowicie odporna na działanie wody morskiej, jeśli nie zawiera ona rozpuszczonego tlenku lub dwutlenku węgla. Podobnie odporna jest także na, nawet bardzo silne, zasady oraz część kwasów (chlorowy, siarkowy). Również substancje organiczne jak kwas octowy czy oleje nie czynią temu materiałowi większej szkody. Nie zaleca się stosowania miedzi w środowisku gdzie występuje amoniak oraz kwasy utleniające, ponieważ na te substancje jest ona nieodporna.

Przykładowe zastosowania miedzi

Ze względu na wysoką przewodność elektryczną miedź powszechnie stosuje się na przewody (np. norma PN-EN 13599), zastąpiła ona w tym zastosowaniu aluminium. Można z niej również wykonywać części maszyn i urządzeń oraz przewodniki prądu. Ze względu na dobre własności cieplne, przede wszystkim wysoką przewodność cieplną, miedź wykorzystuje się do produkcji wymienników ciepła i chłodnic, głównymi odbiorcami takich komponentów jest przemysł energetyczny oraz chemiczny (np. norma PN-EN 12449). Komponenty miedziane mogą być wykorzystywane do produkcji urządzeń służących do pracy w obniżonych temperaturach, chociażby do magazynowania oraz transportu ciekłego tlenu oraz do rafinacji w przemyśle naftowym i chemicznym. Z blachy miedzianej można produkować pokrycia dachowe (norma PN-EN 506).